Hallo!e ik o

Mijn naam is Cissy. Op Hemelvaartsdag ben ik opgehaald door Sarah Fay, Pema en Susan en ging ik helemaal naar het westen van het land! Wat een avontuur! Je moet weten dat ik er destijds heel anders uitzag. Ik was heel mager en bijna kaal! Toen mensen mij in Haaksbergen vonden en naar Brammelo brachten was ik ook zo vies dat ze mij niet eens in één keer schoon kregen. En toch wilden deze mensen mij hebben. Omdat ik zo ontzettend lief ben! In het begin was ik best nog wel schuw maar gaf toch graag kopjes en klom ’s avonds op schoot bij mijn baasje. In de avond ging ik mee naar boven want ik wilde niet alleen beneden blijven. De eerste periode lag ik in de poppenwieg van Sarah Fay terwijl haar moeder haar een verhaal voor het slapen gaan vertelde. Maar nu blijf ik lekker beneden, ik heb mijn eigen fijne kussen waarop ik héérlijk languit  kan dutten. Na twee weken ging ik al de achtertuin in. Oei! Beetje eng, ik ging nergens naar toe hoor! Ook niet als de poort open stond. Bleef lekker in de buurt van mijn baasjes. Nu lig ik ook graag in de voortuin maar ga niet ver. Ik schrik gauw van andere mensen. Mijn baasje denkt dat ik een hond in een kattenlijf ben. Dat komt omdat ik in de avond het liefst een rondje met mijn baasje loop. Daar word ik heel blij van. Ik snuffel hier en daar, klim eens een boom in en ren dan met vier fladderende poten snel naar mijn baasje toe die vooruit loopt. Dan krul ik luid spinnend om haar benen. Soms duik ik op zo’n wandeling een tuin in en ben haar even kwijt. Dan miauw ik even heel zielig en zegt mijn baasje: ‘Hier ben ik’. Dan steek ik mijn kopje door de heg en ren ik blij naar haar toe. Zo maken we vele avonden een fijne grote ronde. Mijn leventje is best in orde zo! Mijn baasjes houden heel veel van mij. Toppie!

(Foto: zo zag ik eruit toen ik ben opgehaald)

Katse groet, Cissy.