Inmiddels vergezeld deze lieve jonge kater alweer drie weken het leven van mij en Zwieber. Binnen gekomen als een bang blazende en klauw uitslaande kater.
Met veel liefde en geduld probeer ik zijn vertrouwen te winnen… en dit laat voorlopig nog even op zich wachten merk ik. Rocky kijkt letterlijk de kat uit de bomen vanachter “zijn” rieten mand😉

Het uitslaan van de klauwen word minder en het blazen neemt geleidelijk aan af. Kortom, er is een beetje winst behaald. Met speeltjes en natvoer probeer ik hem te paaien en dat lijkt te werken. Maar feit is, Rocky bepaald het tempo, niet ik.

De “Class of Titans” heeft (helaas?) nog niet plaats gevonden. Zowel Rocky en Zwieber weten van elkaars aanwezigheid maar hebben elkaar nog niet ontmoet. Zwieber is met dit heerlijk weer liever buiten en vind het op het moment prima dat Rocky nog zijn eigen kamer heeft en zal Rocky ws zien als “indringer”.

Rocky daarin tegen heeft volgens mij super veel zin om Zwieber te ontmoeten als ik zijn “gemiauw” mag geloven. Rocky zit naar mijn inziens met smart te wachten om zijn “nieuw” maatje te ontmoeten. Het wachten voor mij nu is op een heerlijke regenachtige dag, waarvan Zwieber denkt, bah, hondenweer, ik blijf binnen. Een ideale dag (als ik thuis ben natuurlijk) om de boel binnenshuis open te zetten zodat hopelijk Zwieber en Rocky met elkaar in contact komen voor een eerste ontmoeting. Of het een “Class of Titans” gaat worden weet ik niet. Zwieber is een hele lieve knuffelkat maar volgens mij soms ook liever een held op sokjes 🥰