Bert Kuiper
15 mei 2020
Hallo, vlak voor de kerst 2019 hebben we Lana (Bleu voor jullie) opgehaald.
Ze was angstig en we zouden er veel tijd in moeten stoppen om haar aaibaar te krijgen.
De eerste dagen heeft ze doorgebracht achter de wasmachine en alleen voor het eten, drinken en haar behoefte kwam ze er achter weg.
Dit werden steeds langere perioden. De nieuwsgierigheid heeft het van de angst overwonnen. Nu zit ze eigenlijk nooit meer achter de wasmachine of het moet al zijn voor het zoeken naar één van haar muizen.
Inmiddels komt ze ook buiten, ze blijft nieuwsgierig, alles lijkt nieuw. Aaien en kopjes geven is geen enkel probleem maar, . . . poes eigen alleen als ze dat zelf wil. Oppakken is (nog) geen optie, maar ze wil wel graag bij ons zijn (behalve als ze naar buiten kan/mag).
Wij zijn blij dat we hebben gekozen voor deze poes en volgens de dierenarts; “weer een asielpoes die het goed gaat, de vorige heeft het bij jullie ook 21 jaar volgehouden” zei ze. . . . . . . .
Groeten van uit Eext
ps op de foto: op de vensterbank, waar ze graag mag liggen, kijken naar buiten. . . . .